२२ डिसेंबर १६६६ रोजी शिखांचे १० वे गुरू गोविंद सिंग यांचा जन्म झाला. भारताचे महान गणितज्ज्ञ श्रीनिवास रामानुजन यांचा जन्मही आजच्या दिवशी झाला. प्रसिद्ध लावणी लेखक श्रीधर कृष्णाजी कुलकर्णी तथा पठ्ठे बापूराव यांचे निधन आजच्या दिवशी झाले. यासोबतच भारतात पहिली मालगाडीही याच दिवशी धावली.
१६६६ : शिखांचे १० वे गुरू गोविंद सिंग यांचा जन्म
२२ डिसेंबर १६६६ रोजी पाटणा येथे झाला. गुरु गोविंद सिंग हे शीख धर्माचे दहावे आणि शेवटचे गुरू होते. गुरू गोविंद सिंग यांनी शीख धर्मासाठी महत्त्वाची भूमिका बजावली. १६९९ मध्ये त्यांनी खालसा या शीख योद्धा समुदायाची स्थापना केली.
१८५१ : भारतात पहिली मालगाडी धावली
भारतात पहिली मालगाडी धावली. ही गाडी उत्तराखंडच्या रुरकी येथून चालवली जात होती. इंजिनला आग लागल्यानंतर ही लाइन बंद झाल्यानंतर ही गाडी ९ महिने कार्यरत राहिली. थॉमसनवरून जेन्नी लिंडमध्ये पहिल्या इंजिनचे नाव बदलले गेले.
१८८७ : गणितज्ञ श्रीनिवास रामानुजन यांचा जन्म
भारतीय गणितज्ञ श्रीनिवास रामानुजन यांचा आज जन्म दिन. त्यांना शुद्ध गणिताचे जवळजवळ कोणतेही औपचारिक प्रशिक्षण मिळालेले नसतानाही त्यांनी गणितीय विश्लेषण, संख्या सिद्धांत, अनंत मालिका आणि सतत अपूर्णांक यामध्ये भरीव योगदान दिले. तसेच त्यांच्या काळातील न सुटलेल्या गणितांच्या समस्यांवर देखील त्यांनी उत्तरे शोधली.
रामानुजन यांनी आपल्या लहान आयुष्यामध्ये स्वतंत्रपणे सुमारे ३,९०० निकाल संकलित केले; ज्यामध्ये बहुतेक अविकारक (आयडेंटिटी) आणि समीकरणे आहेत. यापैकी अनेक पूर्णत: नाविन्यपूर्ण होते; रामानुजन प्राइम, रामानुजन थीटा फंक्शन, विभाजन फॉर्म्युले आणि मॉक थीटा फंक्शन्स सारख्या त्यांच्या मूळ आणि अत्यंत अपारंपरिक परिणामांनी गणितामध्ये संपूर्ण नवीन क्षेत्रे उघडली.
रामानुजन हे रॉयल सोसायटीचे सर्वात तरुण फेलो बनले, जे फक्त दुसरे भारतीय सदस्य होते आणि ट्रिनिटी कॉलेज, केंब्रिजचे फेलो म्हणून निवडले जाणारे पहिले भारतीय बनले. २०१२ मध्ये भारताचे तत्कालीन पंतप्रधान डॉ. मनमोहन सिंह यांनी मद्रास विद्यापीठात रामानुजन यांच्या १२५ व्या जयंती कार्यक्रमादरम्यान २२ डिसेंबर हा दिवस राष्ट्रीय गणित दिन म्हणून साजरा करण्यात येणार असल्याची घोषणा केली.
१९४५ : लावणी लेखक श्रीधर कृष्णाजी कुलकर्णी तथा पठ्ठे बापूराव यांचे निधन
बापूराव ब्राम्हण असून त्यांच्याकडे कुलकर्णीपणाची वृत्ती होती. परंतु तमाशाच्या आवडीमुळे त्यांचा व्यवसाय आणि संसार त्यांनी सोडून दिला. स्वत:चा फड उभारून त्यात स्वरचित लावण्या आणि कवने पठ्ठे बापूराव या नावाने म्हणू लागले. पठ्ठे बापूरावांनी गण, गौळण, भेदिक, झगड्याच्या, रंगबाजीच्या, वगाच्या आदी विपुल लावण्या रचिल्या. त्यांतील काही तीन भागांत प्रसिद्ध झाल्या आहेत. मात्र, त्यांची बरीचशी रचना आजही अनुपलब्ध आहे.
